Çevremdeki herkes bilir, testere serisini öncelikle ahmet’le seyretmek istediğimi , niye ne diye soran olabilir sormadan söylim. Arkadaşım korku filmlerini seyredemiyor feci şekilde korkuyor 🙂 korku hernekadar komik olmasada komik duruma düşüyor ister istemez (: Saw 5 i seyretmek için sözleştik falan,  evlerimize yakın diye antalya plaza 2000 e gittik seyretmeye. Sinema salonunda film seyretmeye gelen 20 kişi ancak vardı(başbaşa film seyretmek istiyorsanız bulunmaz bir mekan :D) Film başladı falan, saw 4ün devamı olarak işliyor olaylar. ilk 1 saatin nasıl geçtiğini anlamadım. Sarmadı bi nevi… Filmin 2. kısmı başladı, cinayetler devam ediyor falan ama SAW5 in artık final olduğunu gösteriyordu. İşlenen bütün olayları tek tek nasıl işlendiği çözülüyordu, izleyen herkes arka planıda görmüş oldu. He testere ölmedi falan ama film nasıldı derseniz, korku sahnesi yok fakat iğrenme sahnesi çok. Ben sevemedim saw 5i. Ahmetin korkuşlarını seyretmek daha zevkliydi 🙂

Son 10 gündür falan bloguma sadece yorumları onaylamak için giriyorum, yaz yazmaya fırsatım olmuyor. Yazacak okadar çok şeyim varki aslında, mesela futbol üzerine mesela aşk üzerine (: Bu ara okadar dolmuşumki patlamak üzereyim :D(lafı bi yerlerinizden anlamayın:)) En kısa zamanda döneceğim buraya, tekrar yazmaya devam ediciimm.

Gerçi ben dönmüş olsamda, adı izmir 🙂 Uzun zamandır kankam adil söyleniyordu kanka izmire gidicem gelicekmisin diye, gitmezsem belkide gitmeyecekti tek başına, giderim diyip gittim anasını satim :p Pazar günü yola çıktık, megane 2008le(reklamlar) 4,5 saatte Antalya’dan izmire vardık. Otobanı bi yerde kaçırdık ama olsun genede ibre 200ü gösteriyordu 🙂 gittik gezdik tozduk, arkadaşlarda kaldık falan fıstık. Dolu doluy 3 gün geçirdim. Ve izmiri görmüş oldum, öğrenci şehri olduğu her halinden belliydi izmirin. Her köşede illaki el ele tutuşan bir çift vardı, içim gitmedi değil! 🙂 v.s v.s v.s bir sürü macera :] hepsini zamanla anlatırım ama önce uykumu almam gerekiyor. Adil’e eşlik edicem diye 1 gram uyku uyumadım.

Başlık biraz ilginç olsada, ne demek istediğimi anlayacaksınızdır. Bugün msn’de sign out olduğumda haberlere bakayım dedim Acun’a ‘varım’ dedi böyle bir haberi gördüm, noluyor lan acun evleniyormu falan diye düşündüm ilk önce 🙂 haberi okuyunca Christina Aguilera‘nın Var mısın Yok musun”da yarışmacı olmak için Acun Ilcalı’nın teklifine evet dediğini okudum. Yarışmanın bütün gelirinin  kimsesiz çocuklara bağışlanacak olması çok güzel birşey. Acun ILICALI bunu çok iyi yapıyor, bu yarışma başladı başlayalı çok fazla insan sevindi güldü eglendi ama kimsesiz çocuklar için yaptıkları takdire şayan. Ha kendi cebinden çıkmıyor belki ama olsun, sonuçta birileri seviniyor(hele ki çocuklar). Ben tekrar tekrar tebrik ediyorum Acun’u(sanki babamın oğlu adıyla sesleniyorum :D). Böyle sorumlulukların artması dileğiyle..

Kullanımı: Vodafone kontorlü hat aboneleri 15 kontöre 5000 sms kampanyasından yararlanabilmektedir. Kampanyaya katılabilmek için vodafone faturasız hat sahiplerinin SUPER yazıp 7123′ e Sms göndermeleri gerekmektedir. Ancak kazandığınız 5000 sms’ yi 1 hafta içinde kullanmanız gerekmektedir. Kalan SMS sayınızı öğrenmek için KALAN yazıp 7123 e göndermeniz yeterlidir.

Size önerim, kampanyaya katıldıkdıktan hemen sonra iptal edin, unutursanız falan 15 15 kontörler her hafta gidiyor.

Dün geceden beri şifayı kapmışım acaip derecede bogazım agırıyor, aha burnumuda çekmeye başladım. Tadımdan yenmez artık 🙁 Arkadaşta akşam gel antalya – gaziantep maçına gidelim diyor. Söz verdim hasta hasta gitsem daha kötü olacam gitmezsem çocuk 2 dir ekiyorsun diyip bozulacak. Napcam ulan ben! :]

Maçın zorluğunu bir yana bırakmıştım, Alpaslan abinin vefatından 24 saat sonra oynanacak bir maçtı bu.(dün gece oynandı) Stadda olupda maçı seyretmeyi yada destek vermeyi kaldıramazdım sanırım. Alpaslan abinin vefat ettigini duydugumda hiç olmayacak kadar göz yaşı akıttım, hernekadar akıtmamaya çalışsamda. Bir insan hiçbir şekilde reelde görüşmemiş tanışmamış bir insan için okadar üzülürmü? Üzülüyormuş demekki abi, ua forumdaki yazıları olsun gerek, gazetelerdeki yazıları olsun gerek onu sevmeme artar ve yeterdi. Heleki Galatasaraylılığını hiç hesaba katmıyorum.(En kral gs taraftarıydı.) Dün akşam okadar zor olduki, maçı seyretmeye kafeye gittim, maçın ilk 5 dakikasında matemin olacağına herkes inanıyordu ama ilk yarı boyunca bu kadar olmasını beklemiyordu kimse. Dayanamadım abi onca insanın ortasında ellerimi gözlerime götürmekten çekinemedim. O an o stadda olmayı beceremezdim sanırım, çok zordu abi olsa gerek abi ya. O tezahüratlarda duygulanmamak imkansızdı. Bu acının varken alınan galibiyete sevinemedim bile..

Toprağın bol olsun alpaslan abi.. Tribünden 1 eksik, cennette 1 fazlayız. Gidişin bile metin gibi oldu 🙁

Testere filmi hayranlarına sevindirici bir haber 🙂 24 ekim 2008’de vizyona giriyor. Yeni serinin fragmanını izlemek istiyorsanız http://www.saw5.com/site/index.html buraya doğum tarhinizi girin, 18 yaşından büyükseniz farklı bir fragman seyrediceksiniz, 18 yaşından küçükseniz daha başka bir fragman seyrediceksiniz.

uykusuz gecelerin ardından uykuya doymuş bir şekilde yataktan uyanıp birşeyler karalamak ne güzel (: öyle 1 hafta geçirdimki hayatımda bundan daha çok stres yaşayabileceğim, daha çok sorun yaşayabilecegim bir haftam daha olmaz inşallah. Allahım sen benim geçirdigim o 1 haftayı sürekli yaşayanlara sabır ver, çok zor birşey.

Tekrar bloguma girip, yazı yazacak kadar kendimi iyi hissetmek çok güzel birşey 😀

“duvarıma astığım mektuplarını -ki hep aynı şeyi tekrarlıyorlar- düzeltmek için ne kadar da uğraşsam, rüzgâr her seferinde gerisin geri çeviriyor… rüzgâr, yazıları duvardan yana döndürüyor ve ben onları okumak için rüzgârla savaşıyorum… okutmuyor rüzgâr. öyle hızlı esmek istiyor ki rüzgâr, tüm harfler birbirine karışsın, anlamsız olsun tüm yazılanlar… zaten bu halleriyle bile ne kadar anlamsızlar…… az kaldı… mektuplar dayanamayıp düşmeye başlayacaklar, bir iki kere yerlerine iğnelenecekler teker teker.
bir iki üç daha sonra yerde kalacaklar bir süre. rüzgâr orada da rahat bırakmayacak onları (seni) odadan odaya, duvardan duvara savuracak ve yazdığın her harf düşecek. hiç bozulmamış sayfalar kalana dek…ve ben, gün be gün odamda savrulmuş tüm o kelimeleri bulacağım;
yatağımın kenarına ilişmiş “seviyorum“, kaloriferin altına kaçmış “üşüme artık“, kitap rafının arkasında “sev beni, olur mu?” mutfakta, baharat dolabına sıkışmış “yanındayım“, yüklüğe nasıl da girmiş “sevişmelerimiz“, camın kenarındaki menekşelerin içinden çıktı “kokun“, defterimin arasında saklıyorum “gitmesen olmaz mı?“…
kelimeleri birleştirmek istiyorum bazen. seni tamamlamak umuduyla, ama her seferinde anlamsız cümleler çarpıyor suratıma… kar tanelerine dönüşmüş tüm kelimeler; rüzgâr estikçe odamda, tüm kelimeler yağıyor üstüme!

Kendine dair birşeyler bulabiliyor insan, teşekkürler çıplakayaklar…