Mustafa Ceceli – Bekle

Bekle dönüşü vardır zor sürgünlerinde
Bekle hatırla bizi dar günlerinde
Telli turnalar gibi, çifte kumrular gibi
Sarışıp bir sedir ağacı gölgesinde
Baharı selamlayıp, iki çift kelamlayıp

Gamsız günler geceler demlerinde
Biz gülleri severdik, dikenleriyle
Koklardık kanayana dek ellerimiz
Gül dikensiz olur mu? Ahetmezdik
Bekle, bekle hiç pesedermiyiz (Devamını Oku)

3,5 sene önce başlayan beraberliğimiz bu geceye kadarmış. Gözüm gibi baktığım, arkadaşlarımdan daha çok zaman ayırdığım “sohbetlive”ye veda günümdür bugün. Benden sonrada buradaki ortamınıza sahip çıkın. Diye topic atarak dün noktaladım sohbetlive’de ki geçmişimi de geleceğimide.. Yeni bir hayat beni bekliyor, herşeyin güzel olmasını temenni ediyorum 🙂

Sevdiğine son kez sarıldığı zamanı bilse keşke insan … hani sarılıyorsun normal bir vedalaşma gibi, yarın tekrar görüşecekmiş gibi… Sonra olmuyor bir daha, nefesini boynunda hissedemiyorsun…

iiki gözüm
Çek git…?
Yalancı bahara bırak yarınlarını ve seni sabahlara dek ağlatan ne varsa hepsini inkar et.

Gidebilecek misin?
Dönülmez yollar yoktur bilirsin.Yine bilirsin ki dönüşün geç kalmışlığında saklıdır dönülmezlik.

Git…!
Kaçışın bir kurtuluş olmadığını bilerek çekil ufkumdan Hüzün ruhun alfabesidir… Kelimeleri de götür….

Dur…!
Biraz daha kal ve dinle, son sözlerini kararan yüreğimin.
Öncekiler gibi yapacak kül tablasına gömdüğün hayatları düşünüp pişman olacaksan hiç gitme…!

Yüreği avucundakiler zaferi yaşayamaz…
Yolunu yolsuz olanlardan seçki dönmek kolay olmasın bulmak yani.
Hatıraları emanet bırakma gece vakitlerine. Saatler şafak kadar bile sadık değildir.
Bak bu kaçıncı dönen dönülmez olduğunu zannettiği yollardan dönen.

Sen kal….! Ben gitmeliyim; gitmeye hakkı olanlar arasından. Çünkü en büyük lafları ben ettim
En tutulmayacak sözleri ben söyledim hipodrom meraklısı kızların masum (!) yalanlarına.

Tövbe günahkarlar içindir. Sancıların kefareti olamaz hiçbir zaman.

Tut ki; hiç kimse aldanmadı benim kadar; hiç kimse kaybettiği güzelliklere ağlayamadı. Say ki; maviye tutkun olan bir benim, bir benim mavide eriten akşamları.

Haklı görünen kim varsa hakkım var üzerinde.
Haksız olanları geç, gidemeyenleri, dönemeyenleri sil-at hayatından en haklı olan sensin

Ve ben döndüğümde bulamayacağımı bildiğim halde gidebilecek kadar güçlüysem saygı duy. Saygı duy emanet bir yürek taşıyan kim varsa bedeninde.

Her şey bittiği yerden başlar demiyorum Bitmeyen şeylerin başlangıcı zaten olmaz.

Sana kaçışın bir kurtuluş olmadığını da söylemiştim.

Ey…
Bu tarifsiz acıların kahramanı sevgilim.
Seni en içten duygularımla selamlıyorum. Nasıl ayrıldıysak her şey aynısı sadece geceler çok daha uzun ve yollar sonuna ekli sonsuzun.

?????????
alıntı

en büyük imkansızlığı tattık
en unutulmaz aşkı yaşadık
şimdi bizi sadece kadere bıraktık
hayatın ellerine saldık

ahhh suçumuz neydi
allahım neyin bedelini ödüyoruz
birbirimize bu kadar aşıkken
neden bu kadar uzak
bu kadar yasağız

yanacağımızı bile bile
kızgın ateşi göre göre
kendimizi atsak içine
cehennemimizde kavrulsak

neden gitmek zorundayız hep
neden dokunamıyoruz
yüreğimiz bu kadar isterken
neden bu sancılar
sen bana.. ben sana sakıncalı yarr..

içimdeki hasretin yine rüzgarla
döndü dolaştı sevdiğim
yine vurdu gözlerime
gözyaşlarımı saklayamadım gizleyemedim
sensiz geçen her akşamda
yorgun bu bedenim
geri dönmeni bekledim
gidemem yapamazdım sensiz
geceler şahidim (Devamını Oku)

Bir acı denizinde kayboldu umutlarım
Ağlarım dalgalardan görülmez gözyaşlarım
Bir boşluğa asılmış kanayan fotoğrafın
Gecelerde çırpınır ebruli kanatların
Nerde masallarım o masum hayallerim
Ben ne zaman büyüdüm anne, kirlendi ellerim (Devamını Oku)

Ses tonu aynı Ferhat Tunç’un ki gibi. Mükemmel bir ses tonu var arkadaşın, dinlemenizi şiddetle öneririm. Tipik üniversite ortamı 🙂 Bira , sigara ve sınırsız müzik.

Anne ben senin oğlunum
Kanayan bir yurdum var
Anne ben senin oğlunum
Sönmeyen bir umudum var
(Devamını Oku)

Yaşadığın herşey yanına kar kalır, geride bıraktıkların güzel anılardan başka birşey olmamalı.. geçmişine bakıp geçmişine bakıp ona göz yaşı akıtmak seni bir adım ileriye götürmez, götüremez. İnsan geçmişinden kurtulamadığı sürekli bir hüzne bürünürsün. Tamam hüzün yeri geldiğinde güzel ama süreklileştiği zaman seni esir alır ve ondan kurtulamazsın. Kurtulamayınca, sürekli isyankar halde olmaya mahkum kalıyorsun..Bugün kankam bana şöyle yazıyordu msn’den. Kanka aramızda kalsında bugün 10-15 dakika ağladım. Aklı sıra göz yaşlarını saklıyor erkeğiz ya! 🙂 Peki niye kanka dedim, biliyorsun ya diyor.. Tamam biliyorumda, sen onun için göz yaşı akıtırken, onun aklına geliyormusun diye düşünüp hayatın gerçekleriyle karşı karşıya gelmelisin kanka dedim.. Tamam göz yaşını akıtarak içindekileri dışarı akıtmak istemişsindir, rahatlamışsındır ama bunu sürekli bir hale getirme dedim. Aşk denilen şeye kendini esir etme. Büyülü birşey, kapılınca seni senden alıyor ve sen olmaktan çıkıyorsun. Ona göre yaşıyorsun artık bazı şeyleri dedim. Benimle konuşunca, görüşünce rahatlıyorda aklına gelince, yeni bir aşkı düşleyince tekrar hüzne boğuluyor..Gerçekci olmak lazım, mantıkcı olmak gerek. Kimse kimse için vazgeçilmez olmamalı , olamazda! Daha gençken, hayatımızın baharındayken kendimizi başkaları için acı çeken bir insan moduna sokmamız lazım.

Yazıya sorular gelecektir şu şekilde,”eğer bunları yaparsak, yaşadıklarımızın ne anlamı kalır” diye.

Peşin peşin cevaplıyayım, “eğer bunları yapmazsan, benim hissettiklerimi, benim yazdıklarımı çok geçmeden sende yazmak zorunda kalacaksın” 🙂

Sonra bir de bakıyorsun ki
Ağzımda sönük bir sigara gibi tembel bir Türkü..
Sabahtan akşama kadar sırt üstü yatıyorum ertesi gün.
Evet, evet ve beni çileden çıkarıyor büsbütün. Kendime karşı duyduğum
nefret
ve de
merhamet.. (Devamını Oku)