Maçın zorluğunu bir yana bırakmıştım, Alpaslan abinin vefatından 24 saat sonra oynanacak bir maçtı bu.(dün gece oynandı) Stadda olupda maçı seyretmeyi yada destek vermeyi kaldıramazdım sanırım. Alpaslan abinin vefat ettigini duydugumda hiç olmayacak kadar göz yaşı akıttım, hernekadar akıtmamaya çalışsamda. Bir insan hiçbir şekilde reelde görüşmemiş tanışmamış bir insan için okadar üzülürmü? Üzülüyormuş demekki abi, ua forumdaki yazıları olsun gerek, gazetelerdeki yazıları olsun gerek onu sevmeme artar ve yeterdi. Heleki Galatasaraylılığını hiç hesaba katmıyorum.(En kral gs taraftarıydı.) Dün akşam okadar zor olduki, maçı seyretmeye kafeye gittim, maçın ilk 5 dakikasında matemin olacağına herkes inanıyordu ama ilk yarı boyunca bu kadar olmasını beklemiyordu kimse. Dayanamadım abi onca insanın ortasında ellerimi gözlerime götürmekten çekinemedim. O an o stadda olmayı beceremezdim sanırım, çok zordu abi olsa gerek abi ya. O tezahüratlarda duygulanmamak imkansızdı. Bu acının varken alınan galibiyete sevinemedim bile..

Toprağın bol olsun alpaslan abi.. Tribünden 1 eksik, cennette 1 fazlayız. Gidişin bile metin gibi oldu 🙁