Senin doğru zamanların benden çok öncelerde kalmış sevgilim…
Bense hep yanlış zamanlara mecburum şimdi…
Kış güneşine aldanıp açan çiçekler gibi mevsimsiz solacak olsa da sana olan aşkım inadına seviyorum seni. Yalancı sıcağını seviyorum sevgilim. Zarar göreceğimi bile bile. Sonunda solacağımı bile bile seviyorum seni. Sana açıyorum yüreğimi biliyorum ki güneşin umurunda değildir mevsimsiz açan çiçek. Ben yine de açıyorum yüreğimi. Umurunda olmasa da Seviyorum seni.
Alev alev yanıyorum
Buzlarım çözülüyor aşka
Gardım düşüyor tutamıyorum
Korkuyorum bakışların çarpınca bana
Biliyorum ki sonum olacaksın.
Korkuyorum ki sonum olacaksın.
İstiyorum ki son’um olasın.
İlk’im olduğun gibi Son’um olasın.
Senin doğru zamanların çoktan harcanıp gitmiş sevgilim. Senin suçun değil bana yanlış zamanlarda gelmen. Yada benim sana gelmem en yanlış zamanında. Zamanlarımız uymasa da benim için erken olan sana geç kalmış olsa da seviyorum seni.
Alev alev yandığım doğru
Küllerinden doğar mıyım sana doğru
Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum Yerdeyim
Sendeyim
Hep doğru zamanda doğru yerde olur diye düşünürdüm aşkı. Oysa ben aşkı bulduğumda yanlış zamanındaydım hayatının ve en yanlış yerinde. Düşündüğün gibi yaşanmasa da hayat seviyorum seninle hayatımı. Sen ve hayatım. Aynı anlamı taşımaya başlasa da sensizlik hayatımın sonu olacak olsa da;
Al beni
Ne
Yaparsan
Yap!..
Al beni
Ne
Yaparsan
Yap!.
güzel duygulu bir şiir. Çok beğendim. bu arada çağrıma cevap veren. bir arkadaşımızın yorumunu okudum..ehehhehe. güzel bir gelişme en azından yanlız değilim.ewet hayalet okuyucular.yazın. Sadece yorum değil.sevdiğiniz şiirleri de bizle paylaşın..İnatla çağrıda bulunuyorum. Çünki duygudur melankoli.:) bu şiire bir şiirim olacaktır. yazılan kadar güzel bir şiir bulduğum zaman…belki de hiç bulamam.
Sevgilerden uzak yine kalbim,
Tam yakalamışken kaybediyor aşklarını…
Her seferinde duyarsızlaşıyor,
Somutlaşıyor her gidenle…
Yine zamana yenik,
Yine unutmuş benliğini,
Ve de hayatın getirdiği tecrübeleri,
Bıkmadan usanmadan ve yorulmadan,
Tekrar tekrar aynı hataları yapıyor biçare…
Gömülmüş karanlıklara, hissetmeye çalışıyor,
Ama sadece soğuk var ileride bekleyen,
Adım atmaktan alıkoyan…
Bir ütopya gibi mutluluk,
Henüz varolmaya bile cesaret edemeyen,
Günahların arasında boğulmuş,
Huzur gibi…
Hayvani iç güdülerin tutsağı olmuş
Bastırılmış tutkular, kalbimde aralarında sıkışmış.
Bir şarkı duymuşum, peşinden koşmaya değer,
Benimsedikçe yabancılaşmış,
O şarkıyla herşeyimi kaybetmişim…
Milyonlarca kum tanesi arasında
Kamaşmış gözlerim,
Yolunu bulmaya çalışıyor…
Güneşden tiksinmiş artık,
Parıldamaların,
Yanılsamalarını görmüş yeterince,
Karanlığa muhtaç olmuş…
Çürümüş etin kokusunu alır olmuş burnum,
Ben miyim ölen, bilinmez…
Şarkı hala çalıyor, ben hala gidiyorum,
Tüm duyularım isyan ederken,
Yine de devam ediyorum,
Aşkı arıyorum, geriye tek kalan rüyalarımken.
LEE VINCANT GUSDI
Hayaletimiz çok =)