Yokluğun pazartesi sabahı
Kahvaltı yok, zeytin gözlerini hatırlatır,
Tadım yok, çayı şekersiz içiyorum,
Kendimden geçiyorum da..
Sana gelemiyorum.
Çünkü ben geldiğimde seni bulsam bile,
Yetinemiyorum.
Senin bana gelmenin mutluluğuna değişemiyorum
Her gün öksüzüm,
Kimseye söyleyemediğimi
Herkesin bildiği halde
Bilmezden geliyorum, bilinmeze giderken…
Anladıklarımda var. Mesala
Günlerin adı değişir ama yokluğun aynı.
Doğrulatmak saçma. Başka bedenlerde
Gelenler boşluğunu doldurmuyor
Ve boşluk yaratmıyor gidenler de.

………………………………….­……..
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=xdWb4_tMDo0[/youtube]

O eski günler gelmeyecek
Sende artık geriye dönmeyeceksin
Biliyorum elbet çocuk değilim
Belkide bu sonu kendim istedim
Uzaklara dalıp kurduğum düşler
Zannettiğim kadar yakın değiller
Sana olan aşkımı alıp yanıma
Koşup gitmek isterdim yolun sonuna

Sevdim ben hep seni sevdim
Aklıma geldiğince yüreğim yettiğince
Elimden geldiğince çok sevdim

Döndüm ben hep sana geldim
Ama aklın karışıktı kapıların kapalıydı
Soruların cevapsızdı vazgeçtim

Bu sabır birgün yetmeyecek
Hasretin yükü ağır gelecek
Biliyorum elbet çocuk değilim
Belkide bu sonu kendim istedim
Uzaklara dalıp kurduğum düşler
Zannettiğim kadar yakın değiller
Sana olan aşkımı alıp yanıma
Koşup gitmek isterdim çok uzaklara

Sevdim ben hep seni sevdim
Aklıma geldiğince, yüreğim yettiğince
Elimden geldiğince çok sevdim

Döndüm yine sana geldim
Ama aklın karışıktı kapıların kapalıydı
Soruların cevapsızdı vazgeçtim