öylesine.
“Cok akıllı olmadım hiç.
Yanlış atlara çok oyunlar oynadım.
Kulağımdan kar suları eksik olmadı.
Sürüden ayrılan koyunları sevdim hep..
bir de kendi bacağından asılmayanları.
Kendimle yaşadım en büyük kavgalarımı..
içimdeki çocuklar tahterevalli oynadı hayatla; ben seyrettim….”
cok güzeL. . ben gibi bir şiir .. dile dokemesemde anlatır olmus şirrler beni.
cok güzeL . .