Ceyhun Yılmaz – Svglm
Çatık kaşlı bakmazdım hayata bilirsin!!!
Bilmekten öteye sen ben gibiydin
Yokluğunda kahkaham duyulur diye utancımdan
Bir kez bile içten gülmedim
İçimi sen iyi bilirsin…..
Çok başka bi adamım artık
Susuyorum mesela en konuştuğum cümlelerde
Ellerimdeki Yaşama Çizgilerini Sildim Avuçlarımdan
Çok Sessizim!!!!
İsmini söylendiğimde duyup da üzülürüm diye
Sesli harfleri çıkardım hayatımdan!!!
Ceyhun Yılmaz
Kalbim kırık dökük,
Çaresizim,sensizim..
Özlüyorum senii ~
Hem de deli gibii …
Bir an olsun çıkmıyorsun aklımdan… … Devamını Gör
Yaptığım her şeyde içine biraz ”SEN” katıyorum ..
Unutamıyorum seni ~
Sen beni umursamazken,
Böylesine mutluyken ..
Yinede UNUTAMIYORUM işte senii ..
Susar,bakışırdık gecenin orta yerinde,öylece dururduk belki saatlerce…Susar öyle anlaşırdık…Gözlerin gözlerime değince en çok da o zaman anlardım beni ne çok sevdiğini…Sımsıkı sarılışından anlardım bir de beni ne çok özlediğini…Susar,hiç konuşmazdık…Susar öyle anlaşırdık…Ellerin ellerime değince yangınım olur,sıkı sıkı tutuşundan anlardım bensiz olmak istemediğini…Oysa sen hiç söylemezdin neler hissettiğini…Ben senin her halinden anlardım,aslında beni ne denli önemsediğini…
Susar bakışırdık gecenin orta yerinde,biri birimize ne çok da yakışırdık…Susar öyle anlaşırdık…Başını göğsüme yaslardım ben önce,sonra uzun uzun düşler kurardık…İçinde yalnız ikimizin olduğu bir dünya kurardık her gökyüzüne baktığımızda…Tenlerimiz biri birine dokunduğunda yüreklerimiz kanatlanırcasına uçardık…Susar,hiç konuşmazdık…Sarılır kalırdık öyle belki saatlerce de hiç sıkılmazdık…Susar öyle anlaşırdık…
Susar bakışırdık gecenin orta yerinde…Susar öyle anlaşırdık…Uzaktan bir rüzgar gelir dokunuverirdi masum yüzüne…Usulca alır sarardı kollarına ikimizi…Nasıl da insafsızca dönerdi akrep ve yelkovan…Nasıl da bir çırpı da geçip giderdi senli zaman…Ayrılık vakti gelip çatınca…Ağlamaklı bir yalnızlık sarardı her ikimizi de ansızın…Doyamazdım sana anlasana…Kopamazdım senden…Oysa ben yanındayken bile özlerdim seni…Sabahlar olmasın,zaman dursun isterdim senin yanında…Öylece dondurabilmek isterdim oysa bütün güzellikleri varlığında…Ayrılık vakti gelip çatınca kaşların da çatılır,düşerdi yüzün…Hüzünlü bir ton da sesin titreyerek ” Yine gel 🙂 ” derdin bana…Gözlerin dolardı,fark ederdim…Sen onu da belli etmezdin…Ben senin her halinden anlardım,aslında içten içe çığlık çığlığa haykırıdın gitme kal diye…Yutkunurdun,birden bire güçlenerek Hoşçakal derdin…Yine Gel…” Gelirim elbet,geleceğim…Keşke hiç gitmesem…Keşke hep yanında kalabilsem sevdiğim ”
Susar son kez bakışırdık kapı eşiğinde…Susar sarılırdık…Gizliden gizliye de ağlaşır,biri birimize belli etmemek için saklanırdık yüzümüzde ki o hüzünlü gülümsemeye…Susar sarılırdık…Susar ağlaşırdık…Ki zaten senle biz suskunluğumuzla anlaşırdık…