Ter içinde bir koşuşturmada bulursun kendini birden
Hayat işte
Sadece adıyla kalıyor akıllarda
Yontuk bir düz üzerine konulmuş
Ve beklemeye bırakılmış
Her saniye yontuğa bir çentik daha

Kimisi de kader diye bir aldanışta
Her mağlubiyeti ilahi kılıflara sığdırıyor
Ne kadar da bıçak sırtı halbuki
Hayat tek bir çizgi değil
Düz de değil
Dönencelerden kurulu
Dünya döndükçe çarpışıyorlar
Küçük kıvılcımlar çıkıyor ardları sıra
Ne yangın ne köz
Nasıl da belli ayrı yollarda oldukları
Kıvılcımları bile arada kalmışlığın eseri

Hayat işte
Ne yüzüstü uyunuyor ne sırtüstü
Dokunduğun yer yapışıyor eline
Hayat işte
Ne olduğu belirsiz bir pike
Örtsen yanıyorsun
Örtmesen donuyorsun
Ve dönüyorsun her yanın dönence.

Emrecan Budak