Yunan mitolojisinde yer alan Narcissus, Cephissus ve Liriope’nin oğludur. Kahinleri, kendilerine Narcissus’un sonsuz hayat yaşaması için bir şart sunar. Bu oğullarının hiçbir zaman kendisini görmemesiydir. Cephissus ve Liriope bu şartı kabul eder.
Yıllar geçer, Narcissus, kendisine bütün kızları aşık edebilecek güzellikte bir deli kanlı olmuştur. Anne babasının yasağına uyan Narcissus, çevresinin ona karşı olan ilgisi ni umursamadan sessiz bir hayatı tercih eder. Peri Echo Narcissus’a aşık olanlardandır. Ama Narcissus bu periye önem vermez ve bu yüzden bu olaya kızan tanrıça Nemesis Narcissus’a ceza vermeye karar verir. Ona sudaki görüntüsünü göstererek kendi görün tüsüne aşık olmasını sağlar. Artık, Narcissus, bu güzelliği görmek için her zaman pınara gider olmuştur. Bir gün aşık olduğu güzele dokunmak, ona sarılmak ister. Ve suya düşerek boğulur.
Bu hikaye, biz insanlara kibir ve ukalalık yerine, lord değil de avam olma lütfunun en yüce değerler içinde yer alması gerektirdiğin bir göstergesi değil mi?